- luxuries
- luxŭrĭa, ae, and luxŭrĭēs, ēi (v. Zumpt, Verr. 2, 2, 3, § 7, and 2, 5, 31, § 80; Roby, Gram. § 342; old gen. luxurii, Gracch. ap. Gell. 9, 14; the dat. of the fifth decl. is not in use, and the abl. is doubtful; v. Neue, Formenl. 1, 382 sqq.), f. [luxus], rankness.I.Lit., rankness, luxuriance of trees and plants:B.
luxuriem segetum tenerā depascit in herbā,
Verg. G. 1, 112:si vitis luxuria se consumpserit,
Plin. 17, 22, 35, § 181; 9, 2, 1, § 2.—Poet., transf., of animals: wantonness, friskiness, frolicsomeness, Val. Fl. 7, 65.—II.Trop., riotous living, extravagance, profusion, luxury, excess:B.quam ecfliges, luxuriae sumptus suppeditare ut possies,
Plaut. As. 4, 2, 10:animus, qui nunc luxuriā et lasciviā diffluit,
Ter. Heaut. 5, 1, 72:in urbe luxuries creatur, ex luxuriā existat avaritia, necesse est,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:odit populus Romanus privatam luxuriam,
id. Mur. 36, 76:luxuries Hannibalem ipsum Capuae corrupit,
id. Agr. 1, 7, 20:diffluere luxuriā,
id. Off. 1, 30, 106; 1, 34, 123:res ad luxuriam pertinentes,
Caes. B. G. 2, 15:saevior armis Luxuria incubuit,
Juv. 6, 293:quis ferat istas luxuriae sordes?
id. 1, 140. —Of style:in qua (oratione), ut in herbis, in summā ubertate inest luxuries quaedam,
Cic. de Or. 2, 23, 96.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.